Miss na Kita...yung dating Ikaw..

Sorry if I hadn't been writing this past few days... well i'm not that busy.. it's just that madami lang akong iniisip... Ano iniisip ko? MADAMI!!!! mostly about how my heart acts kinda weird this couple of weeks...

Well what to write?... hmmm

You know what it's kinda sucks pag yung kaisa-isang tao sa buhay mo na nagpapasaya sa iyo ay unti unting lumalayo... (hey I know your reading this) Actually hindi naman totally lumalayo... siguro unti-unti ng nawawalan siya ng time for me... I promised before that I'm not gonna use the first person perspective here sa blog ko but what the heck...

Anyway lahat tayo may mga pinag kukunan ng lakas to overcome each and every damn obstacle sa buhay natin... yung tipo bang sa kanya tayo lumalapit pag nalulungkot tayo or nangangailangan ng taong makikinig sa atin at mga walang kwentang problema natin, sa kanya tayo humuhugot ng lakas para mabuhay, sa kanya tayo yumayakap pag tila ba tinalikuran tayo ng mundo and we always expect that may maibibigay siyang payo or comforting words sa atin each time we run to our "lifesavers" pero what if yung taong iyon ay unti-unting nawawalan ng time sayo... hindi siya lumalayo pero hindi mo na rin siya maramdaman.. gets mo? Buti ka pa gets mo kasi ako HINDI!!!! All I want is to have someone to hold on pag nanghihina ako, someone who will love me, someone who I can call"mine". Would it be nice to have that kind of "someone"? Everyday parang nararamdaman ko na nawawala na yung taong pinaka mamahal ko... mahal ko siya... and I know that she loves me too... I hope bumalik na siya... I really miss the old "her"



* paki usap bawal ka mag comment if alam mo na ikaw yung tinutukoy ko and for the rest of the readers you can make your comments here...
just text me...