Siguro if matagal ka ng nag babasa ng BLOG kong ito medyo mapapansin mo na parang kakaiba ako sa lahat ng mga taong nakilala niyo… well except for the fact na para akong emo kung magi sip… may mga paniniwala akong medyo di pang karaniwan or ‘di na uso… Gusto kong mag concentrate dun sa part ng pagiging emotional kong tao… or better yet yung pagiging negative thinker ko… Madami ang nagtatanong or nagtataka if bakit ba ganito tumakbo ang isip ko? Or bakit ba masyado akong malungkutin? Siguro yung tanong kung bakit ba ako laging malungkot ay nasagot ko na sa mga previous articles ko. Dun ako iikot sa pagiging negative ko….
Negative thinker… bakit nga ba ako nag ka ganito? Kailan ba ito nag simula? At sino ang may dahilan kung bakit ako nag ka ganito? Yan ang mga tanong na medyo nahihirapan pa akong sagutin up to now… siguro kaya ko nga sagutin ang mga tanong ko sa sarili ko its just that natatakot lang ako sa katotohanan…
Madami akong pwedeng ibigay na reason kung bakit ako nag ka ganito pero I could fit all of those reason sa isang phrase… “WALA AKONG CONFIDENCE” … siguro dala na din ng mga past experiences ko sa buhay kaya unti unting nawala yung tiwala ko sa sarili ko… for example… everytime I tried to get up para mag bago tsaka naman may dadating na 100 reason why I should feel bad ‘bout myself…gets mo ba? Sa totoo lang gusto ko na talagang mag bago pero how? Yan lagi ang tanong ko sa sarili ko…Paano ako mag babago if wala naman akong mahanap na reason why I should change… lagi na lang kasing may dadating na bad news or news na nakaka panghina kaya yung plano kong baguhin yung way of thinking ko napapako na lang madalas. Oo madaming taong nag sasabi na mahal nila ako pero…. Haay… pero ‘di naman talaga nila ako naiintindihan.
Pag uunawa at pasensya… yan minsan ang hinahanap ko sa mga taong nag sasabing mahal nila ako… I’m sorry nga pala sa mga kaibigan kong nag mamahal sa akin… It’s just that gusto ko lang i-explain why I’ve been acting kinda strange lately and
Sa totoo lang gusto ko na talagang mag bago kaso natatakot lang ako ‘cause baka one day masaktan lang ulit ako… siguro you can call that as my greatest fear… TAKOT AKONG MASAKTAN ulit… pero we both know na normal lang sa buhay natin ang masaktan… YUN NGA ANG POINT KO EH!!! Bakit kailangan maging normal sa buhay natin yung pain and sufferings… nakakasawa na kasi eh… What? For we can learn something from our pains, for us to be strong emotionally, for us to be prepared sa mga darating na mas matitinding hirap? Dun ako naguguluhan…
Sana sa mga makakabasa nito… I hope that you could be one of my reasons kung bakit ko nanaising mag bago at ‘wag naman sana na maging another reason kayo ng pag stay ko as a negative person… please help… please try to understand me… I really do wanna change… IKAW!!! Yes you!!! Would you be that person na mag bibigay sa akin ng reason for me to quit or are that person who’ll pick me up and try to give me reasons why I should change…
1 comment
u can count on me adik...
November 24, 2008 at 2:52 PMdi ko na kailangan ibigay yung 100 reasons ko basta as long as na kya kong mgstay... d2 lng ako 4 u... im not promising... basta trust me nlng ok!!!
sana tym wil come na maging POSITIVE na lhat ng point of views mo in lyf... ok....
dont wori., help kita...
teecee...
Post a Comment