Kami na Ulit! Yahoo!

Ang blogging para sa akin ay isang BISYO na mahirap talikuran at tuluyang iwan o ibaon sa limot, pati na din ang mga tao dito sa bl0gsphere sadyang mahirap iwan... kaya after two days na pag kawala ay nagising ako sa bangungot at nag balik na ako.... PERMANENTLY!

Anu na mga ba ang nangyari sa akin or should I say sa amin? Hmmm ganito yun if my memory serves me right... Friday ako nag paalam sa inyo dahil sa... teka alam niyo naman kung bakit di ba? Okay okay okay para sa mga hindi pa nakakalam or naguguluhan pa din... maghihiwalay na kami ng girlfriend ko at ikinadurog yun ng puso ko... Kung mapapansin niyo medyo nag evolve na ako from being an EMO at mula nung nakilala ko na siya nag bago ako at naging masiyahin... kaya when she said na ayaw na niya dahil sa isang reason na di ko pwedeng sabihin(Secret!) bigla akong nawalan ng ganang magsulat or kahit mabuhay... pero dahil binago niya ako di ko na magawang mag anu(alam mo na yung pareng kosa,amor at Lord Cm)...

Dahil sa bad news na yun nag sinmulang sumpungin na naman ako ng sakit ko... nag request ako sa gf ko na puntahan niya ako at mag papaalam ako sa kanya ng harapan kasi ayaw ko thru text message kami mag papaalam(Pangit ka yung ganun di ba?) So nag punta siya sa amin nung Friday after lunch at ayun nag simula na ang pinakamadramang episode ng relationship namin.... akalain niyo bang iniyakan ko siya from 1pm to 3:30pm... Takte naubos na yata ang luha ko sa mga mata ko... at nung mga 3pm nangyari na yata ang isa sa pinaka sweet moments namin... as I lay sa kama ko at nagdidiliryo dahil yung heart ko ay parang sinawaan ng tumibok... she hug me and embraced me at sabi

Girlfriend ko: "hon! Gumising ka! Wag kang matutulog baka di ka na bumalik sa akin..."
Girlfriend ko: "honey! Anu ba! Wag mo akong takutin! HIndi ko kayang mawala ka... sorry please be okay na"
Ako: "wala akong imik dahil nga nag didilryo ako
Daddy ko: "Dalin na ba kita sa emergency?"
Ako: "Kaya ko pa"
Daddy ko: "Kaya mo pa eh tignan mo itsura mo para kang balyena na nag didiliryo...magpapayat ka nga!"(sweet talaga ng tatay ko di ba? ma mamatay na nga ako eh yung katabaan ko pa ang napansin)

Iniwan na kami ng daddy at kumuha ng gamot

Girlfriend ko: "Honey patawad.... pwede pa ba akong bumalik sa iyo?"Please wag mo akong iwan!(Sabay halik sa mga labi ko ng sobrang tagal)

Anak ng jueteng naman oh! Bigla akong tinayuan ng balahibo sa mga sinabi niya at yung pag halik niya sa akin...(kilig kilig naman ako)After nun parang isang miracle yung ginawa niya sa akin dahil parang bumalik yung kulay sa katawan ko at nanumbalik yung will kong mabuhay... at dahil yun sa halik at pag hingi niya ng sorry sa akin.

So in short naging kami na ulit at buong maghapon niya akong binantayan at di siya tumigil sa pag aalaga sa akin... habang nakayakap siya sa akin bigla ko siyang niyayang mag dasal at sinimulan na namin mag pasalamat sa papa LORD namin dahil 'di kami pinag hiway at binigyan pa kami ng isang pag kakataon para alagaan namin ang bawat isa. After mag dasal naisip namin na ilagay si papa LORD sa gitna namin para siya ang humawak sa mga munting buhay namin...


Kahapon Monthsari namin at kahit medyo nahihirapan pa ako eh sinundo ko siya sa may Sta. Lucia(Mall yun dito sa amin) para sabay kaming mag lunch sa Jollibee at sabay kaming uuwi sa bahay namin este bahay ko pala para mag pahinga(HOY!!!! May sakit pa ako kaya wag kayong mag iisip ng kung anu-ano). Kahit wala naman kaming ginawang special kahapon dahil umupo lang kami sa isang bench sa mall ng 2 oras at kumain ng 1 at kalhating oras at samahan mo na din ng 3 oras sa kwarto ko(parang short time lang ah... 3 hours) (hahaha) Naging masaya kami kahapon at naging memorable ang araw na yun.... I just hope magtagal na kami this time.... tulad niya, hindi ko kakayin pag nawala siyang muli.

(Remember this picture honey?)

Happy 8th Monthsari honey
I love you