Dear LORD

Dear Lord,

Here I go again Lord, lumalapit sa inyo at humihingi ng tulong. I know its unfair dahil pag may problem lang ako nakaka alalang lumapit sa iyo. Pag paesensyahan niyo na po if sa ganitong paraan ako nakikipag usap sa inyo.. Actually hindi ko nga po alam if papakinggan niyo ang isang katulad ko( isang makasalanan). I know this past few weeks medyo… hindi na po ako nakikipag usap sa inyo tulad ng dati… Patawad if I hadn’t been a good son to you, Lord I really don’t know whats happening to me… parang pagod na pagod na ako sa buhay… don’t get me wrong hindi na ako mag aattempt mag pakamatay.. I made a promise to You na hindi ko na babalewalian ang buhay na binigay niyo sa akin at nangako din ako sa girlfriend ko at kay Lord Cm at kosa na ‘di ko na babalakin gawin yung mga kalokohan na yun. Pero parang may kulang pa rin sa akin and I don’t have any clue kung ano yun… hmmm maybe I do know what it is, it’s just that nag bubulag bulagan lang ako…ALAM kong kayo ang kulang sa akin… Masaya naman ako with my life especially nakita ko na yuing dalawang bagay na lagi kong hinahanap… Ang girlfriend ko and my few friends, although ‘di ko pa nakikita yung mga tinatawag kong kaibigan still I know nandyan lang sila palagi. Pero with all of them around me, still parang may kulang pa rin.

I know palagi niyo akong hinihintay na lumapit sa iyo pero sadyang matigas ang ulo ko at habang lumalapit kayo, ako naman yung lumalayo sa inyo, I’m sorry for that. Alam ko din na gumagawa kayo ng way para matauhan ako sa mga mali kong ginagawa… Someone told me before that “ the day you call upon the Lord, He will set you free from all those bondages and pains that keep on weighing me down” Lord please help me, help me change my life… hindi ko na talaga kayang ayusin ito ng mag isa… I need You to fix ME… Lord I know I’m not perfect and I’m weak kaya humihingi ako ng tulong sa iyo…

You know very well na hindi ako ganito dati, we used to talk every minute of the day as if katabi lang talaga kita, I love being in the ministry… bigla ko tuloy na alala yung time na naging teacher ako sa mga kids at youth sa church… Hindi ko talaga maisip kung saan ba ako nag kamali… siguro sa LAHAT! Lord I know hindi niyo ako papabayaan… Please accept me again…

Sincerely yours,

Prodigal son

P.S

Please take good care of my girlfriend pati na yung mga kaibigan ko dito sa BLOGSPHERE... nakita ko itong entry ko sa diary ko a few weeks ago... wala lang... may natutunan nga pala ako sa pag kawala ko ng matagal sa blogspere... "count your blessing" tama si LORD CM.... siya ang nag sabi sa akin nun....